Қитъаҳои замин нисбатан ба наздикӣ соҳиби объекти хариду - фурӯш-амалкунанда кодекси Замин (ЗК) Украина қабул карда шудааст, танҳо дар соли 2001, кодекси Гражданӣ (КГ) Украина амал мекунад, танҳо аз оғози соли 2004Вале, сарфи назар аз дар ин шумораи муомилот бо Замин аллакай кофӣ бузург аст ва шумораи онҳо меафзояд истодааст. На на камтар ин мақола аст, афзоиши нархи замин дар пойтахт ва нимаи, инчунин дар дигар шаҳрҳои Украина. Ва агар пеш аз ин яке аз манфиатнок сармоягузорӣ аст, ки ба харидани ва минбаъд фурӯши истиқоматӣ ғайриманқул (боз дар Киев ва дигар шаҳрҳои калон), ки акнун берун меояд, дар аввал мавқеи оид ба хариду фурӯши замин. Рушд ва такмили замин муносибатҳои вобаста ба введением хусусии моликият ба замин. Дар шароити бозаргонӣ рӯй идома перераспределение замин, таъмини самарабахш аст. Ин перераспределение моликон қитъаи замин амалӣ карда мешавад, асосан аз ҳисоби фурӯши. Дар айни замон, сухан дар бораи бозори замин дар Украина ҳанӯз барвақт аст, эҳтимол, ӯ танҳо шурӯъ ба сохтан ва аз ин рӯ ҳастанд муайян маҳаллӣ обуранг. Рафта, бевосита ба тавсифи аҳдҳои хариду фурӯши қитъаҳои замин бояд зикр кард, ки ќонун пешбинї се шакли моликият ба замин дар Украина: хусусӣ, муниципальная қудрати. Барои ҳар яке аз шаклҳои касали худро махсус қоидаҳои ва маҳдудиятҳо оид ба метарошед-а қитъаҳои замин. Кодекси замини Украина дар навсозиҳои ҳамаи заминҳои кишвари мо ба категорияҳо, ки ҳар кадоми онҳо дорои муносибати махсус низоми ҳуқуқии, определяющий имконият ва тартиби фурӯш ва хариди. Дар ин маврид, гуфтан кофист, ки дар заминҳои кишоварзӣ ва несельскохозяйственного таъиноти. Барои харидорони заминҳои кишоварзӣ бо назардошти талаботи махсус қисми санъат. ЛНР 130, ки дар он гуфта шудааст, ки онҳо мумкин аст: шаҳрвандони Украина бо корҳои кишоварзӣ маориф е таҷрибаи кор дар соҳаи кишоварзӣ хоҷагӣ е ки назорати давлатии бехатарии мол истеҳсолоти кишоварзӣ; ҳуқуқӣ Украина, ҳуҷҷатҳои муассисии он пешбинӣ пешбурди истеҳсолоти кишоварзӣ. Тавре ба харидорон замин, он, ки онҳо метавонанд баромад кунанд ҳам ҳуқуқӣ ва ҳам шахсони воқеӣ. Дар хусуси ба даст овардани замин иностранцами, пас, ин масъала баррасӣ хоҳад дар мақолаи навбатӣ муҳокима. Аз ин рӯ, пеш аз харидани як қитъаи замин муҳим аст муқаррар карда шавад, ки дар кадом моликияти ӯ аст, ки мақсади дошташуда. Хариду фурӯши қитъаҳои замин дар яке аз пањнгардида шартнома дар бораи ба даст овардани ҳуқуқи моликият ба Замин мебошад, ки шартномаи хариду фурӯши қитъаи замин (шартномаи).
Ӯ дар шакли хаттӣ баста мешавад ва ҳатман таври нотариалӣ тасдиқ карда шавад ва ба қайди давлатӣ гирифта шавад.
Созишномаи мазкур аст, ки мустақил аз фурӯшанда қитъаи замин, ва сарфи назар аз мақсади харидорӣ қитъаи замин.
Эзоҳ: ба даст овардани қитъаҳои замин аст, ки мақсади планируемых тағйирот, бовар кунед, ки ин имконпазир аст.
Барои намуна, барои тағйир додани таъиноти мақсадноки заминҳои кишоварзӣ (а бахусус, агар ин замини корам) амалан ғайриимкон аст. Пеш аз тариқи бастани шартномаи хариду фурӯш ба харидор бояд санҷед, агар фурӯшанда ки қитъаи он аз ҷониби молик. Хеле зуд-зуд, фурӯшанда е нодуруст оформленные ҳуҷҷатҳо, е ин танҳо як қисми он, дар бадтарин ҳолат ӯ ба онҳо дар тамоми. Ва, чунон ки мо медонем, танҳо хозяева (ба истисно нодир) ҳуқуқи ихтиердорӣ кардани моликияти худ, дар ин ҳолат дар рӯи замин, аз ҷумла, фурӯшандаи амволи ғайриманқул, ки таҳлил аст. Харидани замин дар несобственника, ба харидор аз ин рӯ, наметавонад ҳаракат ҳуқуқи моликият, зеро ин ҳуқуқи на аз фурӯшанда. Муайянкунандаи ҳуқуқ вобаста карда шудаанд ҳуҷҷатҳои қитъаи замин аст давлатии асноди дар земельной моликият, ки бояд сделана ба махсуси созмони бланкаи ва бояд иттилооти зеринро дар бар гирад: НОМУ соҳиби тавсифи қитъаи замин (масоҳат, месторасположение, нақшаи мақсадноки таъини), бо имзои маҳаллии идоракунии давлатӣ (е шӯрои маҳаллӣ) ва роҳбарони мақомоти маҳаллии ҳокимияти замин. Заключая шартнома, зарур аст, ки пешакӣ ба харҷ экспертную арзебии қитъаи замин. Маблағи муайяни оценщиком аст ҳатмӣ барои тарафҳо, вале истифода бурда мешавад, дар ҳисоботи аз тарафи нотариус вазифаҳои хизматӣ. Шартҳои муҳими шартномаи хариду фурӯши замин ба кодекс моддаи 132 нисбат ба зерин: номгӯи тарафҳо гуна шартнома (қарордод), ки Мавзӯи шартномаи (тавсифи қитъаи замин), ҳуҷҷатҳои тасдиқкунандаи ҳуқуқи моликият фурӯшанда дар сомона маълумот дар бораи он, ки не манъи ба бегона кардани қитъаи замин маълумот дар бораи мавҷуд будан е набудани маҳдудиятҳо оид ба истифодаи сайт барои қасдан таъиноти, нархи шартнома ӯҳдадории тарафҳо дар шартнома. Дар шартнома ҳамчунин зарур аст, ки нишон тартиби ҳисобҳо, экспертную арзебии қитъаи, масъулияти тарафҳо барои иҷрои номатлуби шартнома, дар сурати бекор кардани шартнома. Тарафњои созишнома метавонанд ба тағйир додани мақсадноки таъинот ва тартиби истифодабарии замин ва дигар ҳатмии талаботи қонун. Сарфи назар аз он, ки шартномаи хариду фурӯши қитъаи замин қатъ менамояд, ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои қаблӣ молик, он қатъ менамояд ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои шахсони сеюм, ки ба онҳо дохил мешаванд: залоговые ӯҳдадорӣ (аз ҷумла ипотека), сервитуты, иҷора, дигар маҳдуд кардан ва обременения. Агар сомонаи мефурўшад як зани бояд даст овардани розигии хаттии дуюми ҳамсар (агар қитъаи харидорӣ дар вақти ақди никоҳ).
Инчунин, мувофиќи маќсад аст, ки ба фурӯшанда кардааст ҳуҷҷатҳо дар бораи набудани қарзи пардохти замин.
Нотариальное шаҳодатномаи ва бақайдгирии давлатии шартномаи истеҳсол аз тарафи нотариус андози маҳалли ҷойгиршавии қитъаи замин. Пеш аз удостоверением аҳд нотариус тафтиш ҳуҷҷатҳои тасдиқкунандаи ҳуқуқ ва қобили амал будани тарафҳо (шиноснома, оиннома, ваколатномаи намоянда), ки ҳуқуқи давлат, ки мавҷудияти ҳуқуқи ашхоси сеюм ба сомонаи ва инчунин дигар ҳуҷҷатҳои зарурӣ. Пардохт барои тасдиқи шартномаи хариду фурӯши қитъаи замин муайян карда мешавад, ки дар фоиз аз арзиши сомона дар мувофиқи баҳодиҳии экспертӣ, чуноне ки дар шартнома зикр гардидааст. Баъд аз тасдиқи нотариалӣ ва бақайдгирии давлатии шартномаи зарур аст, ки муроҷиат ба мақомоти худидоракунии маҳаллӣ қитъаи замин барои аз нав бақайдгирии ҳуқуқи моликият ба замин ва ба даст овардани нави давлатии санади ба номи харидор (нав молик). Харидани қитъаи замине, ки баргузор мегардад, ки дар ҷомеаи ҳуқуқи моликият ба предмети шартномаи хариду фурӯш, ба истиснои моликияти хусусӣ ба замин, Замин низ метавон ефт нашуд дар муниципальной ва моликияти давлатӣ, ки дар ихтиери мақомоти ҳокимияти давлатӣ ва худидоракунии маҳаллӣ дар доираи ваколатҳои худ амалӣ менамоянд. Дар кодекси замини муфассал ба танзим медарорад, тартиби фурӯш дар боло қитъаи замин барои шахсони воқеӣ ва шахсони ҳуқуқӣ. Одамоне, ки манфиатдор дар харидани замин, ки онҳо доранд, ҳуқуқи истифодаи доимӣ ва е иҷора, бояд муроҷиат дахлдори мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатӣ дар ариза (дархост), ки дар он specified желаемое ҷойгиршавии қитъаи он маќсадноки таъин ва андозаи. Изҳороти аст, ки дар давоми як моҳ қабул карда мешавад ва қарор дар бораи фурӯши қитъаи замин е дар бораи рад кардани фурӯши сабаби. Одамоне, ки як ариза (дархост), ки берун аз замин ва на дар онҳо барои нигаҳдошт фурӯши чунин қитъаҳои замин анҷом дода мешавад, на дертар аз сӣ рӯз аз рӯзи таҳияи лоиҳаи отвода қитъаи замин. Арзиши қитъаи замин муайян карда мешавад, ки дар асоси нормативной ва озмоишї. Қонун пешбинӣ менамояд, ки имконияти ба даст овардани замин ба давра Қарор аст, асос барои бастани мақоми дахлдори ҳокимияти иҷроия ва е мақомоти худидоракунии маҳаллӣ, ки шартномаи хариду фурӯши қитъаи замин. Маблағи низ дар назар бояд дошт, ки ба қитъаи замин давлатӣ е моликияти коммуналии, ки барои фурӯш ба субъектҳои фаъолияти соҳибкорӣ таҳти застройку, бояд фурӯхта мешавад, дар асоси озмун аз ҳисоби фурӯши қитъаҳои замин бо тартиби пешбининамудаи боби бисту якум Замин кодекс. Аммо мазмуни санъат 134 мегӯяд, дар бораи он, ки ин тартиби дахл надорад барои харидани қитъаи замине, ки дар он қарор доранд объектҳои молу мулки ғайриманқул.
Агар шумо хоҳед, ки ба фурӯши асосҳо барои рад намудани фурӯши қисми давлатӣ е муниципальной моликият муқаррарнамудаи санъат.
128 Замин ба кодекс: нанамудани ҳуҷҷатҳои зарурӣ барои қабули қарор оид ба фурӯши замин, ошкор ахбори носаҳеҳ, ки дар ҳуҷҷатҳои агар нисбати субъекти хоҷагидор файлҳои муфлисшавӣ е боздоштани иҷрои вазифаи. Қарор дар бораи рад кардани фурӯши қитъаи замин суд шикоят кардан мумкин аст.
